Το Γενετικό Παράδοξο της Ψηφιακής Τεχνολογίας

Όταν οι ψηφιακές τεχνολογίες παρέχουν μια νέα εφαρμογή ή υπηρεσία, η επιδιωκόμενες συνέπειες είναι οι θετικά αποτελέσματα αναμενόμενα από τους προγραμματιστές και τους υιοθετούντες: για παράδειγμα, ταχύτερες ροές εργασίας, καλύτερη στόχευση, βελτιωμένη εμπειρία χρήστη ή εξοικονόμηση κόστους. Σε πολλές συζητήσεις σχετικά με «Κακή χρήση τεχνολογίας», η εστίαση πέφτει κακόβουλοι παράγοντες ΠΟΥ σκόπιμα οπλοποιούν συστήματα (π.χ. για εξαπάτηση, διάδοση παραπληροφόρησης ή διάπραξη κυβερνοεπιθέσεων). Τέτοιες περιπτώσεις συνήθως αντιμετωπίζονται μέσω νομικών, κανονιστικών ή μηχανισμών επιβολής του νόμου και βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό εκτός του πεδίου εφαρμογής αυτού που Ψηφιακή Ευθύνη (DR) επιδιώκει να αντιμετωπίσει.

Αντίθετα, το οι πιο ύπουλοι κίνδυνοι συχνά έρχονται όχι από κακία, αλλά από ακούσιες αρνητικές συνέπειες: εκείνες οι επιδράσεις που αναδύονται με την πάροδο του χρόνου, σε διαφορετικά πλαίσια ή μέσω σύνθετων αλληλεπιδράσεων που κανείς δεν είχε προβλέψει. Για παράδειγμα:

• ΕΝΑ μηχανή προτάσεων που έχουν σχεδιαστεί για να αυξήσουν την εμπλοκή ενδέχεται να ενισχύσουν ακούσια τους θαλάμους ηχούς ή να περιθωριοποιήσουν τις απόψεις των μειονοτήτων.

• ΕΝΑ εργαλείο προγνωστικής αστυνόμευσης που αποσκοπεί στη δίκαιη κατανομή των πόρων θα μπορούσε να ενισχύσει τις ιστορικές προκαταλήψεις και να στοχεύσει δυσανάλογα τις μειονεκτούσες γειτονιές.

• ΕΝΑ Πρωτοβουλία για τον «ψηφιακό μετασχηματισμό» μπορεί να βελτιστοποιήσουν τις διαδικασίες επεξεργασίας χαρτιού, με αποτέλεσμα να αυξήσουν την κατανάλωση ενέργειας, τα ηλεκτρονικά απόβλητα ή την αλγοριθμική αδιαφάνεια.

Επειδή αυτές οι βλάβες είναι αναδυόμενες, άκαμπτες ή στατικές οι νόμοι δεν μπορούν να προβλέψουν κάθε μελλοντική κακή χρήση. Αντίθετα, αυτό που απαιτείται είναι εκπαίδευση και συστηματική εφαρμογή της DR: εξοπλίζοντας τους σχεδιαστές, τους χρήστες, τα ιδρύματα και τα ενδιαφερόμενα μέρη με τις ικανότητες πρόβλεψης, παρακολούθησης, διάγνωσης και προσαρμογής.

Η ένταση γίνεται ακόμη πιο έντονη όταν Οι ψηφιακές τεχνολογίες δεν είναι στατικά αντικείμενα, αλλά έχουν γενετικές ικανότητες (π.χ. δημιουργική Τεχνητή Νοημοσύνη, ανοιχτά API, σύνθετες ενότητες): εξελίσσονται, επεκτείνονται, επαναχρησιμοποιούνται και καθοδηγούνται από τους χρήστες πέρα από τις αρχικές σχεδιαστικές προθέσεις. Αυτό εισάγει το παράδοξο της γενετικότητας: από τη θετική πλευρά, η γενεσιουργικότητα είναι η υποκείμενος μηχανισμός ότι ενισχύει την καινοτομία και τη δημιουργικότητα σε πολλά από τα καθημερινά μας εργαλεία (π.χ., καταστήματα εφαρμογών). Από την αρνητική πλευρά, ωστόσο, η γενετική ικανότητα εισάγει επίσης μεγάλο βαθμό αβεβαιότηταςακόμη και ένας καλοήθης σχεδιασμός μπορεί να προκαλέσει ακούσια κακή χρήση ή αλυσιδωτές παρενέργειες όταν οι ακούσιες αρνητικές συνέπειες δεν μπορούσαν να προβλεφθούν και να εμφανιστούν σε μεγάλη κλίμακα. Στην πράξη, η ευθύνη πρέπει επομένως επεκτείνονται κατάντη προς τους τελικούς χρήστες, όχι μόνο ανοδικά προς τους προγραμματιστές.

Ο Έργο DIRECT επομένως στοχεύει ακριβώς στην ενσωμάτωση Ικανότητες DR ευρέως στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και την πρακτική. ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ επιδιώκει να μετατοπιστεί ψηφιακή ευθύνη από τη θεωρία στην καθημερινή πράξη, γεφυρώνοντας την ευαισθητοποίηση και τη δράση. Μαζί με τους εταίρους της κοινοπραξίας μας, τις πιλοτικές εγκαταστάσεις, τους εκπαιδευτικούς, τις ΜΜΕ και όλα τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, σχεδιάζουμε από κοινού μαθησιακές παρεμβάσεις, δοκιμάζουμε μηχανισμούς ανατροφοδότησης και επεξεργαζόμαστε από κοινού την ικανότητα υπεύθυνης διαχείρισης ψηφιακών συστημάτων.

Εάν το ίδρυμά σας είναι πρόθυμο να αναλάβει πιλοτικά μια ενότητα, να φιλοξενήσει ένα εργαστήριο ή να συνεισφέρει ενδεικτικές περιπτώσεις, επικοινωνήστε μαζί μας. Με συλλογική δέσμευση, μπορούμε να μετατρέψουμε την ψηφιακή ευθύνη από φιλοδοξία σε οργανωτική δύναμη – μαζί.